Van een nintendo naar een paard..

Hier weer een update vanuit Ecuador, het zal een van de laatste zijn dus geniet ervan!

We waren gebleven bij donderdag. Donderdagochtend zijn we met de kinderen gaan hockeyen. Het valt ons op hoeveel talent er hier rondloopt, als die eens op hdm zouden zitten... We hebben met de kinderen deze dag veel liedjes gezongen. Onder andere nederlandse liedjes die ze na konden zingen. Dit vonden ze duidelijk erg leuk en ze waren heel enthousiast. Het is hier in Peguche moeilijk te zien of het kind een jongen of een meisje is. Vanwege de cultuur hebben alle jongetjes namelijk lang gevlochten haar. Dit is om de indianentraditie in stand te houden.

'S middags hebben Joey en Lies in de hangmat gelegen en zijn Ies en Suus samen met Mara en Mariska dromenvangers gaan maken. Alleereerst kregen we een uitleg over waar de dromenvangers precies vandaan komen en daarna gingen we zelf aan de slag. Het resultaat mocht er zijn!

Vrijdagochtend zijn we met de kinderen naar de waterval geweest. Hier is, midden in de eucalyptus bos waar wij al eerder over schreven, een mooi natuurzwembad aangelegd. Niet alle kids gingen het water in, het was nog fris namelijk. Maar op Joey's schouders zitten terwijl hij het water inliep wilde iedereen wel natuurlijk! Na het gespetter in het bad hebben we een rustig en zonnig plekje opgezocht om te lunchen. We hadden voor alle kids stroopwafels meegenomen om uit te delen. Vooral de manier waarop ze het probeerden uit te spreken leidden tot veel gelach.
Ze vonden het allemaal erg lekker gelukkig. De ochtend hebben we toepasselijk afgesloten met een stokkengevecht waarbij alle jongentjes ons beschermden van denkbeeldige vijanden. Schattig....
In de middag zijn we naar een sjamaan geweest waar we alle vier een hardhandige ei-reiniging zijn ondergaan.

Zaterdag hoefden we gelukkig NIET om half zeven op... In de loop van de ochtend zijn we naar Otavalo geweest op de grootste indianenmarkt van de wereld die daar elke zaterdag plaatsvindt. Het was heel indrukwekkend en leuk om mee te maken.

Zondag, tsja... Dat was een laaaaaange dag. We zijn naar het kratermeer geweest genaamd
Cuicocha. We begonnen zeer enthousiast aan onze wandeling van 14 kilometer rondom het meer. Op een kwart waren we echter alweer iets minder enthousiast... Niet alleen duurde de wandeling al vier en een half uur, bergen op en af, we liepen ook nog eens de verkeerde kant op waardoor de tocht extra zwaar was. Wisten wij veel... Na ruim 4,5 uur kwamen we allemaal gesloopt en uitgedroogd aan. Gelukkig konden we in de avond bijkomen bij het haardvuur onder het genot van een kop thee. De stroom was uitgevallen dus het was lekker knus tussen de kaarsjes.

De volgende ochtend waren we weer vroeg uit de veren, we zijn hier ten slotte met een missie. Gister zijn we wederom naar de speeltuin geweest met de kinderen. Het grote verschil met het Villa Ticca programma in Quito en het programma hier is dat er in Quito tal van mogelijkheden voor uitstapjes zijn en hier niet. Het leuke hiervan is dat wij als de attracties worden gezien en we constant creatief moeten zijn om de kinderen te vermaken. De simpelste dingen die je doet vinden de kinderen hier geweldig, dat is erg leuk om te zien. Denk aan bokje springen, de kids op je rug nemen of ze in de rondte zwaaien. Dit hebben we dan ook een groot gedeelte van de ochtend gedaan. Verder hebben we gevoetbald, gespringtouwd, gehockeyd en gebasketbald. Als je in Nederland iets cools mee naar school wilt nemem op je tiende doe je dat hoogstwaarschijnlijk met een Nintendo DS of een nieuwe mobiel. Hier doen ze dat net even anders, we keken dan ook alle vier even gek op toen een van de jongetjes met een paard aan kwam zetten. Joey was de geluksvogel en mocht een rondje op het paard rijden, zonder zadel... #yolo
In de middag zijn Ies en Suus te paard door het Andesgebergte gereden. Hef uitzicht was schitterend.

Vandaag, dinsdag, was Ies helaas weer ziek dus die moest de ochtend overslaan. De rest is met de kinderen naar de grote speeltuin in Otavalo geweest. Hier vermaken de kinderen zich altijd heel erg aangezien ze niet zo vaak uitstapjes maken, laat staan buiten Peguche. In de pauze hebben we ook nog bomentikkertje gespeeld en ijsjes gehaald. Doordat de kids hier dik en donker haar hebben raken hun hoofdjes snel oververhit, dit heeft tot gevolg dat soms de kinderen een bloedneus krijgen. Een ijsje kan dus geen kwaad.
Vanmiddag zijn we wederom naar een sjamaan geweest. Deze keer was alleen Joey aan de beurt om gereinigd te worden. Heel erg vonden we dit niet aangezien er met vuur naar hem werd gespuwd, hij met takken werd geslagen en alcohol in zijn gezicht werd gespuugd. Het was bijzonder om te zien en om mee te maken.

Morgen de allerlaatste dag met de kinderen, wat gaat de tijd hier toch snel, we gaan er iets moois van maken! Ciao amigos!